7 maja 2025 roku w Watykanie rozpoczęło się konklawe – jedno z najważniejszych i najbardziej tajemniczych wydarzeń w Kościele katolickim. W Kaplicy Sykstyńskiej, pod freskami Michała Anioła, 133 kardynałów elektorów, w tym czterech Polaków – kard. Stanisław Ryłko, kard. Kazimierz Nycz, kard. Konrad Krajewski i kard. Grzegorz Ryś – rozpoczęło modlitewny proces wyboru następcy św. Piotra. Od uroczystego wejścia do kaplicy o godz. 16:30 kardynałowie są całkowicie odcięci od świata, a ich decyzja zadecyduje o przyszłości Kościoła.
Konklawe to rytuał przesiąknięty tradycją i duchowością, ale także rygorystycznymi zasadami. Kaplica Sykstyńska została zabezpieczona najnowocześniejszymi technologiami: systemami zagłuszającymi sygnały, foliami ochronnymi na oknach i urządzeniami antydronowymi. Każdy zakamarek sprawdzono pod kątem podsłuchów, a kardynałowie nie mogą korzystać z telefonów, komputerów, smartwatchy ani mediów. Analogowe budziki są dozwolone, ale glukometry czy inne urządzenia elektroniczne – już nie. Ruch uczestników konklawe ogranicza się do Kaplicy Sykstyńskiej, Domu Świętej Marty i części Ogrodów Watykańskich. Tę izolację nadzoruje Kardynał Kamerling, dbając o wolność sumienia i modlitewną atmosferę.
Pod koniec kwietnia 2025 roku Kaplicę Sykstyńską zamknięto dla zwiedzających, a personel pomocniczy – w tym służby medyczne, technicy i siostry zakonne – złożył uroczystą przysięgę milczenia pod groźbą ekskomuniki. Obecność kobiet w personelu podkreśla, że konklawe, choć zakorzenione w wielowiekowej tradycji, nie jest oderwane od współczesności. 7 maja kardynałowie uczestniczyli w Mszy św. Pro eligendo Romano Pontifice pod przewodnictwem kard. Giovanniego Battisty Re, a następnie wysłuchali konferencji kard. Raniero Cantalamessy, zanim rozpoczęli głosowanie.
Od 1878 roku Kaplica Sykstyńska jest stałym miejscem wyboru papieża, a od 1996 roku – jedynym, zgodnie z konstytucją Universi Dominici Gregis Jana Pawła II. Specjalnie przygotowana na konklawe, wyposażona jest w stoły z beżowym suknem i bordowym atłasem, krzesła z drewna wiśniowego z nazwiskami kardynałów oraz urnę do głosowania. W centrum stoi mównica z Ewangelią, symbolizująca duchowy wymiar wydarzenia. To tu, w cieniu fresków Michała Anioła, kardynałowie oddają głosy, a świat czeka na dym nad watykańskim kominem: czarny – gdy wyboru nie ma, lub biały – gdy wybrano papieża.
Głosowanie wymaga większości dwóch trzecich głosów. Po wyborze nowy papież udaje się do „pokoju łez” w zakrystii, gdzie zakłada papieskie szaty (przygotowane w trzech rozmiarach) i przyjmuje odpowiedzialność za Kościół. Nazwa „pokój łez” odzwierciedla emocje towarzyszące tej chwili. Następnie kardynałowie składają mu hołd, a po ogłoszeniu Habemus Papam papież udziela błogosławieństwa Urbi et Orbi z balkonu Bazyliki św. Piotra. Biały dym, wsparty chemikaliami i urządzeniem dymowym, oraz bicie dzwonów ogłaszają światu sukces konklawe.
Wśród kardynałów krążą podziały na frakcje: progresistów, konserwatystów i technokratów. Na platformie X spekuluje się o faworytach, takich jak kard. Pietro Parolin (Włochy), kard. Luis Antonio Tagle (Filipiny) czy kard. Peter Turkson (Ghana). Niektórzy, jak użytkownik, liczą na tradycjonalistę, np. kard. Roberta Saraha. Watykaniści przewidują, że konklawe potrwa 2-3 dni (8-9 maja), choć brak wyraźnego faworyta może wydłużyć proces. Co ciekawe, teoretycznie papieżem może zostać każdy ochrzczony mężczyzna, ale od 1378 roku wybierani są wyłącznie kardynałowie.
Konklawe w 2025 roku jest wyjątkowe, bo 80% elektorów mianował papież Franciszek, co może wpłynąć na wybór jego duchowego następcy. Najkrótsze konklawe w historii (1503, wybór Juliusza II) trwało kilka godzin, najdłuższe (1268-1271) – niemal trzy lata, co doprowadziło do ustanowienia instytucji konklawe. Dziś, dzięki ścisłym zasadom i nowoczesnym zabezpieczeniom, proces jest szybszy, ale równie doniosły.
Świat z zapartym tchem obserwuje Watykan, czekając na biały dym i słowa Habemus Papam. Wybór nowego papieża to nie tylko wydarzenie dla katolików, ale moment o globalnym znaczeniu, który może wpłynąć na dialog międzyreligijny, politykę międzynarodową i wyzwania współczesności. W Kaplicy Sykstyńskiej historia spotyka się z teraźniejszością, a modlitwa – z odpowiedzialnością za przyszłość Kościoła