Święto miłości i pokory: Wielki Czwartek w katolickim obrzędzie

    Date:

    Wielki Czwartek jest jednym z najważniejszych dni w kalendarzu liturgicznym Kościoła katolickiego, rozpoczynającym Triduum Paschalne – najświętszy czas chrześcijańskiego roku liturgicznego, który obejmuje Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Jest to dzień przypominający o Ostatniej Wieczerzy, podczas której Jezus ustanowił Eucharystię i kapłaństwo.

    Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. We wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Podczas niej biskup święci oleje (chorych i krzyżmo), które przez cały rok służą przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych. Kapłani koncelebrujący ze swoim biskupem odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. Msza Krzyżma Świętego jest wyrazem jedności i wspólnoty duchowieństwa diecezji.

    Wieczorem tego dnia odprawiana jest specjalna msza św., nazywana Mszą Wieczerzy Pańskiej. Podczas niej kapłan i wierni wspominają gesty Jezusa wykonane w trakcie Ostatniej Wieczerzy, zwłaszcza jego umycie nóg uczniom, co symbolizuje miłość, pokorę i służbę. Obrzęd obmycia nazywamy „mandatum”.

    W wielkoczwartkowej liturgii w czasie śpiewu Chwała na wysokości Bogu tradycyjnie biją wszystkie dzwony, zaś po odśpiewaniu tego hymnu dzwony i dzwonki zastępuje się kołatkami zwanymi również klekotkami.

    Liturgia tego dnia nie ma zakończenia, ponieważ Triduum Paschalne jest jedynym obchodem przejścia Jezusa z tego świata do Ojca.

    Po zakończeniu uroczystości następuje przeniesienie Najświętszego Sakramentu do „ciemnicy”, którą stanowi boczna kaplica lub ołtarz. Obrzęd ma przypomnieć pojmanie, uprowadzenie i uwięzienie Chrystusa. Od tej chwili wszystkie ołtarze są ogołacane z obrusów, krzyży, lichtarzy. Ten kościelny obyczaj przypomina chwilę, kiedy Jezus złożył swe szaty, owinął się w prześcieradło i zaczął umywać nogi swym uczniom. W kościele wyczuwa się nastrój smutku, przygnębienia i żałoby, który potęguje dźwięk kołatek.

    Kościół zachęca wiernych do adoracji Najświętszego Sakramentu.

     

     

    Wesprzyj autora!

    Jeśli doceniasz pracę autora i chcesz go wesprzeć, możesz wpłacić symbolicznego grosika na jego dalszą twórczość. Każda pomoc ma znaczenie i motywuje do tworzenia kolejnych wartościowych treści. Dziękujemy za wsparcie!

    Subskrybuj

    spot_imgspot_img

    Popularne

    Więcej w temacie
    Powiązane tematy

    Pielgrzymi nadziei w erze scrolla: Carlo Acutis i Pier Giorgio Frassati – święci, którzy kliknęli „share” na wieczność

    W erze scrolla i algorytmów dwóch młodych świętych – Karol Acutis i Pier Giorgio Frassati – pokazuje, że wiara może być żywa i pociągająca, a świętość to najodważniejszy „share” życia.

    Zaatakowany Kościół. Postępująca protestantyzacja: Modernizm, rola wiernych i polski katolicyzm

    Biskup Athanasius Schneider w szczerej rozmowie o kryzysie wiary, modernizmie w Kościele, znaczeniu Mszy Trydenckiej i nadziei, jaką widzi w papieżu Leonie XIV.

    O co chodzi z Bractwem Piusa X? Głos z obrzeży stada

    Apel abp. Kupnego do wiernych, by unikali Mszy Bractwa Piusa X, wywołał poruszającą odpowiedź wspólnoty. Wzruszający list FSSPX to wołanie o jedność i wierność wierze ojców.

    Św. Jan Paweł II – prorok nadziei w niespokojnych czasach

    XXV Dzień Papieski przypomina nauczanie Jana Pawła II o nadziei i wierze. Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia” wspiera młodych talentów w całej Polsce.